Denk dat de zoektocht naar kant en klare oplossingen een utopie is in de karpervisserij. Die zal niemand ons kunnen
geven. Misschien bij benadering. Eigenlijk zouden we dat ook niet moeten willen denk ik. Dan hadden we het met z'n
allen niet zolang volgehouden met het belagen van onze vrienden. Het is een spel (hoofdzakelijk met jezelf) en voor
mij mag dat ook zo blijven.
Heb de gelukkige omstandigheden gehad dat ik een dikke 10 jaar een ontoegankelijke stek ter beschikking heb gehad
in Enschede waar ik naar hartelust mijn ding heb kunnen doen. Toen ik 'm kreeg had ik er ook nog eentje in Hengelo onder bijna gelijke omstandigheden. De eerste paar weken ging ik er regelmatig een keertje heen om te vissen (instant) en gelijktijdig de boel te observeren. Het zag er niet best uit in de buurt van de stek wat aktiviteit van karper betrof en heb er na diverse keren op verschillende tijdstippen te hebben gevist geen karper op de mat gekregen. Dit was in schril contrast met het TK Hengelo waar ik toen toch nog wel bijna elke dag aanwezig was. Er moest dus duidelijk wat aktie ondernomen gaan worden om dat te veranderen.
Het voeren om de nieuwe stek aan het lopen te krijgen.
Het plan van aanpak. Nazomer 2000, dit zeg ik er even bij omdat in die tijd het karperbestand nog goed te noemen
was. Vergeleken met 10 jaar daarvoor was het al wel een stuk minder geworden. Het TK karperbestand was toen al
op z'n retour!
Week1&2
Elke dag een emmertje kleine partikles (gebroken mais, tarwe, hennep en duivenvoer) om er leven in het water te
krijgen en dat mocht van mij ook wel grotendeels witvis zijn, daarvoor deed ik het ook in eerste instantie. Na twee dagen
begon er zich al verhoogde activiteit van witvis aan de oppervlakte te vertonen. Het emmertje werd de daaropvolgende dagen een goed gevulde 10 liter emmer. Na dit +/- een week volgehouden te hebben kwamen er de eerste tijgernoten door de particles heen gemengd voor nog een aantal dagen. Het gebroken, kapotgekookte kippenmais en tarwe werd er daarvoor verminderd. Toen ik de eerste karpers spotte ben ik onmiddelijk gestopt met alle kleingrut en ben toen overgestapt naar overwegend boilies aangevuld met wat tijgernoten. Inmiddels was de 2e week verstreken. Ik bleef de karper maar ook nog veel witvis spotten en van laatstgenoemde moesten we nog even vanaf voor zover dat mogelijk is.
De derde week:
Alleen nog maar doorgevoerd met boilies en dan denk ik een kilo of 4-5 per keer de eerste dagen, afbouwend naar 2-3
kilo de laatste dagen voor het eerste keer vissen gaan. Heb er nooit een exacte wetenschap van gemaakt van hoeveel
het nu precies was, zoals gezegt gewoon op gevoel.Je moet daarin ook niet te ver doorslaan want dat grammen/ ponden
gelul heeft helemaal geen zin naar de aanloop van het najaar toe met een redelijk goed bestand aan karper..
In elk geval had ik al voldoende karper op de stek en daarbuiten gespot, tijd voor de eerste sessie. Mijn hengel werd beaasd, een bol of 10 eromheen geschoten en binnen een half uur heb ik mijn eerste TK3 karper gevangen op een van
de voerstekken. Gelijk eentje van 29 pond en dat in een tijd dat je in Hengelo met een enkele 28+ ponder per jaar al
de koning te rijk was! Binnen enkele weken had ik er zelf een 65 stuks op de mat gehad van een kaliber waar je destijds
alleen maar van kon dromen, in Twentekanaal begrippen uitgedrukt dan. Buiten de vangsten van mijn vismaat om die er ook nog een behoorlijk stel gescoord heeft.
Dit was dus in het kort mijn manier om een niet lopende stek aan het lopen te krijgen.Om dan een vaste stek aan het lopen te houden daar had ik in Hengelo al ruimschoots ervaring mee opgedaan.
Ga er verder geen uitleg bij geven van hoe en waarom anders krijg je een artikel waar je een half blad mee zou kunnen vullen. Een beetje denker leest het wel. Dit was voor mij het begin van een aantal ultieme TK3 karperjaren, tot aan de Vredesteinramp in Augustus 2003. Daarna werd alles geleidelijk anders op de stek.
Remko Oude Elferink schreef:Wanneer voer je een stek op ?
Maar stel dat je de vis vind en je begint te vangen, je bent redelijk alleen en je hebt geen last van andere voerders.. Wanneer voer je dan meer en hoeveel meer? Hoop dat je je gevoel kunt beschrijven.
Ik heb het karpervissen altijd simpel benadert, het is een simpel dier die zich gewoon wil voortplanten, zich veilig wil voelen en daarvoor moet vreten en daarbij een stel hersens heeft ter groote van een erwt. Gedrag wat hij instinctief vertoond kennen we inmiddels allemaal, tenminste dat denken we..
Het is toch heel simpel dat als je een tijdje b.v. 1 a 2 kilo gevoerd hebt en er bij de eerste sessie een paar vissen op
vangt je er dan toch van mag uitgaan dat het voer verdwenen is. Dat was dan dus niet teveel. Ik zou er persoonlijk
op dat moment met een gerust hart 30 procent meer voer op durven dumpen. Zolang een stek goed blijft lopen heb je niet teveel gevoerd. Als ie een dag later gaat stilvallen dan wil dat nog niet zeggen dat het voer er nog ligt, of er juist
te weinig voer heeft gelegen! De vraag die dan opkomt is of moet je doorvoeren of niet ? Ja zou ik dan zeggen, in elk geval (tijdelijk) het zekere voor het onzekere nemen. Wanneer moet je dan voeren als je de stek al bevist? Ik weet het, 1001 vragen werpt dat karpervissen op. In het begin denk je daar diep over na, wat doe ik goed, wat doe ik fout ?
Dan komt het innerlijke gevoel van de visser in kwestie weer naar boven. Wat ga je doen? Dan kom je weer terug bij
de eerste regel van dit berichtje. Niemand kan het je precies zeggen, je eigen gevoel met eerder gemaakte ervaringen zullen het moeten doen. En dan nog kun je gigantisch op je smoel gaan. Zoals Louis al schreef, niets is helemaal zeker
Een kleine anekdote, een ervaring die zich wel eens vaker voordeed en wat goed bij bovenstaande alinea past:
Ik had al een dag of 3 geen stoot beet meer gehad op de stek. Dat waren meestal korte sessies van een uurtje of 5-8.
Eigenwijs als ik ben heb ik desondanks gewoon mijn portie voer achtergelaten, vangen of niet. De daaropvolgende dag was het weer niets. Ik begon er al over na te denken of ik weer wat voer moest achterlaten voordat ik de boel zou opruimen. Heb het toch maar gedaan, een uurtje voor het inpakken mijn portie boilies alvast gedumpt en warempel
een minuutje of 20 daarna een gigantische fluiter van een run en toch nog een mooie karper op de mat. Na het inpakken (en weer een ervaring rijker) nog maar een portie extra voer gedumpt en de volgende dag gewoon weer gevangen......